Ingen av dei er vel eigentleg nye, men dei har fort vorte ein stor del av livet mitt for tida. Den fyrste syng meg gjennom dagane. Folk bør vel ikkje vera overraska no når dette biletet av han kjem:
Den nye plata til Odd Nordstoga, Pilegrim, er ein musikalsk draum. Eg kjenner eg vert reint lukkeleg av å høyra på ho. Særskilt gjeld dette når eg veit at eg for alltid vil få den lukkelege kjensla når eg høyrer ho igjen. Slik er det alltid med plater som eg høyrer mykje på i gode eller dårlege periodar. Kjenslene eg har på den tida, vert lagra i musikken.
Og han andre...?
Bror og eg sit på Copa Con Oro. Han les høgt frå Målføra og nynorsken, og eg høyrer halvt etter.
Kvifor er dialektar verdifulle?
Me arbeidar med dialektkampanjen. Byrjar få ei god oversikt no, men det er framleis mykje å gjera.
Haha! No fann me sida Dialektor. Der var det mykje rart, ja. Eigentleg ei veldig dårleg side, men ho har potensiale. Synd at dei ikkje har klart å blesta ho meir. Då kunne det vorte bra med dialektprøver og anna.
Eg gler meg til mangfaldsseminaret neste helg!!
No må eg stikka og gjera meg klar til fest hjå Erik i kveld! :D
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar